Isabella El Hasan (34) is kunstenares en woont in Reuver met haar twee kinderen Awa (5) en Saliou (6). In 2008 studeerde ze af aan de Academie Beeldende Kunsten Maastricht, afdeling visuele communicatie met zwaartepunt video.
“Ik heb geleerd van a tot z videoproducties te maken. Mijn interesse lag altijd voornamelijk bij productie en regie. Ik vond camera ook interessant en ik heb ook leren monteren, maar ik had nooit genoeg geduld voor camerawerk en montage. Bij regie en productie vond ik het juist heel fijn dat je constant het contact met het team hebt, dat is toch meer mijn ding. Ik ben naar de academie gegaan omdat ik interesse had in beeldende kunst, maar in mijn propedeuse jaar, waarin je alle kunstrichtingen verkent, kwam ik erachter dat de afdeling autonome kunst eigenlijk te vrij was voor mij. Ik kwam net van de middelbare school en ik had het gevoel dat ik meer een ambacht moest leren.”
Na de academie in Maastricht wilde Isabella heel graag naar de filmacademie. “Daar ben ik helaas niet aangenomen. In plaats daarvan ben ik bij mijn toenmalige vriend in Londen gaan wonen, waarbij ik ook de keuze maakte even afstand te nemen van de kunstwereld. Ik wilde iets betekenisvol doen en ben toen terechtgekomen bij een liefdadigheidsinstelling waar ik als projectmanager veel voor mantelzorgers kon betekenen. Ik was daar nauw verbonden met mijn sociale omgeving en heb er ontzettend veel geleerd.”
Veel mensen zeggen dat als je er geen geld mee verdient, je ook geen kunstenaar bent, maar als het je passie is dan ben je het gewoon of je er nu geld mee verdient of niet.
Later ben ik nog naar Brighton verhuisd, toen mijn relatie aldaar stuk liep ben ik samen met mijn twee kinderen teruggekomen naar Reuver. Ik moest weer vanaf nul beginnen, ik zat op “rock bottom”. Ik moest voor mezelf uitvinden wat ik nu eigenlijk wilde gaan doen. Hoewel ik wel vaker een kunstworkshop had gedaan zag ik mezelf niet echt als artiest. In die periode richtte ik ’T Muuske op in de bibliotheek; een knutselochtend voor ouders en kinderen. Daarover werd een stukje geschreven in de krant waarin ik als kunstenares werd omschreven. Dat was voor mij een eye opener: “hell yeah, I’m an artist!”. Onbewust heeft dat mij de push gegeven om mijzelf ook zo te gaan zien. Veel mensen zeggen dat als je er geen geld mee verdient, je ook geen kunstenaar bent, maar als het je passie is dan ben je het gewoon of je er nu geld mee verdient of niet.
Vanuit haar uitkeringspositie kwam Isabella via via in contact met een communicatiebureau in Beesel. Uit de gesprekken daar is toen een stage ontstaan. “Ik mocht 8 maanden meelopen in het bedrijf om aan mijn skills als illustrator te werken en te ontdekken hoe ik het beste als zelfstandige aan de slag zou kunnen gaan. Ik heb daarmee echt de loterij gewonnen, zo voelde dat echt! Het is een mooie toevoeging op mijn cv en bijzonder ook hoe snel je via je eigen netwerk zulke kansen kunt creëren, wie niet waagt wie niet wint!”
Werk vind je niet alleen door je cv en een sollicitatiebrief te sturen. Gewoon ergens langs gaan, een gesprek aangaan en je netwerk gebruiken kan veel opleveren.
“Tegen het einde van de stageperiode kwam ik in aanraking met Leo. Via Leo heb ik een gesprek gehad met Loopbaancoach Joop. Het was ten eerste heel fijn om iemand te hebben die echt naar mij luisterde, met de interesse om te kijken wat voor soort werk nu eigenlijk bij mij past. Bij gemeentes of uitkeringsinstanties ligt de nadruk op iemand aan het werk krijgen, Joop kijkt echt in welke baan jij je kunt ontplooien, waarin kun jij groeien. Hij heeft me bijvoorbeeld ook verteld hoe LinkedIn werkt en hoe ik het kan inzetten in mijn zoektocht naar een nieuwe baan. Werk vind je niet alleen door je cv en een sollicitatiebrief te sturen. Gewoon ergens langs gaan, een gesprek aangaan en je netwerk gebruiken kan veel opleveren. Hij vertelde ook dat ik een heel goed profiel heb, ik spreek verschillende talen en ben stiekem een echte duizendpoot. Iets waar ik eigenlijk niet bij stil stond, ik wist het wel, maar geloofde het niet zo, dat was dus een fijne bevestiging.
De loopbaan tip van Isabella?:
“Vind mensen die jou positief beïnvloeden. Blijf vooral ver weg van de nee-zeggers, die negatieve energie kun je niet gebruiken. Ook al zijn ze niet in je directe omgeving te vinden, ga op zoek naar mensen die like-minded zijn en er samen met jou in geloven. Dan krijg je vanzelf ook die motivatie.”
Ik heb met mezelf afgesproken dat ik voor de marathon ga en niet voor de sprint. Vroeger dacht ik namelijk dat dat wel moest, heel hard sprinten om je einddoel zo snel mogelijk te halen. Maar eigenlijk gaat het erom dat je uithoudingsvermogen hebt en in kleine stapjes je doel haalt.
“Mijn ultieme baan? Dan zou ik echt illustrator en kunstenaar zijn. Dan ben ik gewoon op mijn aller gelukkigst. Ik heb met mezelf afgesproken dat ik voor de marathon ga en niet voor de sprint. Vroeger dacht ik namelijk dat dat wel moest, heel hard sprinten om je einddoel zo snel mogelijk te halen. Maar eigenlijk gaat het erom dat je uithoudingsvermogen hebt en in kleine stapjes je doel haalt. Ik heb geen concreet plan, maar blijf mezelf ontwikkelen als illustrator. Dit door er vooral mee bezig te blijven, voor mezelf maar ook als freelancer en zo een naam op te bouwen. Ook wil ik af en toe een cursus doen.”
“Ik vind het geweldig dat Leo er is, ik wist niet eens dat zoiets bestond. Als student had ik heel graag loopbaanbegeleiding gehad. Ik heb op de website van Leo mijn profiel aangemaakt en wil dat zeker gaan benutten. Eigenlijk zou iedereen dat gewoon eens moeten doen, ook al zoek je geen werk.
Dit hele proces heeft mij zeker bewuster gemaakt van mijn loopbaan. Op alle niveaus, zelfs voordat je gaat studeren, is het goed om dit te doen en om er bewust mee bezig te zijn.”
