Chantal Huynen is 48 jaar en woont met haar man in IJzeren, Valkenburg. Samen hebben ze twee dochters, één van 15 en één van 13 jaar.
Chantal is in het dagelijks leven zelfstandig onderneemster met als aandachtsgebied marketing en communicatie. “Vanuit de strategie van het bedrijf geef ik advies op het gebied van marketing en communicatie en andere zaken die nodig zijn om het bedrijf een stukje verder te helpen. Zoals evenementen, bedrijfspresentaties, maar ook het vergroten van de zichtbaarheid van het bedrijf of helpen bij het vergroten van hun ander netwerk.”
Het ondernemen zit Chantal in het bloed. “Ik kom uit een ondernemersgezin. We hadden een pension thuis, mijn vader was rijschoolhouder en in de winter werden kerstbomen verkocht. Er was altijd wat te doen! Wat ik al heel vroeg meekreeg is het belang van economische zelfstandigheid. Hoe jong je ook bent.”
“Daar waar je mensen ontmoet, waar je uit je comfortzone komt, daar gebeuren dingen.”
Toen het tijd werd om een opleiding te kiezen is Chantal naar de Middelbare Hotelschool te gaan. “Ik wist niets anders. Bij een bank werken vond ik wel heel interessant maar ik had geen referentie materiaal in mijn omgeving wat het handen en voeten kon geven. De Hotelschool heb ik afgemaakt en toen dacht ik: eigenlijk wil ik reizen! Maar economisch zelfstandig zijn, kortom geld verdienen, was voor mij ook belangrijk en het liefst wilde ik in een grote organisatie werkzaam zijn vanwege de doorgroeimogelijkheden. Maar ja, hoe ga ik dat alles combineren? Ik kwam de functie tegen als sales representative bij het Golden Tulip Hotel in Maastricht. Alles bleek hier voor mij te kloppen en daar ben ik toen ook aangenomen.”
Het was een vrij nieuw hotel en de functie van sales representative was ook een nieuwe functie. “Ik kreeg veel kansen binnen het bedrijf. Ik kreeg een leaseauto en ik mocht naar bedrijven toe. Later heb ik nog even bij een kleiner hotel binnen de keten gewerkt. Hier werden mijn taken breder en kon ik meer ervaring opdoen. Zo kon ik weer een paar stapjes hogerop. Om later in de functie van salesmanager weer terug te gaan naar het hotel in Maastricht. Het hotel was gegroeid en zo ook de afdeling. In mijn nieuwe functie was ik verantwoordelijk voor de Japanse markt waardoor ik een aantal keer naar Japan mocht.” Via die weg kon ze haar ambities om te reizen combineren met haar baan.
Ik was er wel aan toe om mezelf opnieuw uit te vinden.
Op dat moment was Chantal nog vrijgezel en woonde ze aan de markt in Maastricht. Toen ze 30 werd kreeg ze het gevoel dat het allemaal wat serieuzer moest. “Dan passen weer andere dingen bij het leven.” Ze is haar vriend tegen het lijf gelopen die toentertijd in Parijs woonde. “De weekenden wisselden we een beetje af tussen Parijs en Maastricht, maar ik begreep ook wel dat het zo niet kon blijven”. Ondertussen veranderde Golden Tulip in NH-hotel en werden de salesafdelingen geconcentreerd in Hilversum en in Spanje. Tijd dus om verder te kijken.
Bij de Rabobank stond een vacature open voor coördinator. “Ik had altijd al bij een bank willen werken dus dat ben ik gewoon eens gaan proberen! Ik werd aangenomen en ben intern een opleiding gaan volgen. Vervolgens vier jaar HBO Economie in de avonduren en ondertussen bouwden we ons huis in IJzeren en werden de kinderen geboren. Het was druk maar wel te combineren. De banen veranderde mee met mijn levensfasen. In 2007 werd ik manager Marketing en Communicatie. Toen ik de stap zette in mijn nieuwe functie dacht ik: Kan ik dat wel, durf ik dat wel? Maar hoe bang ben je soms wel om dingen te doen? Wat ik iedereen graag zou willen meegeven, en mezelf ook, is: Fuck die onzekerheid! Ga ervoor, geef gas en help elkaar.”
Dromen passen zich aan in de situatie waar je in zit.
Een coach kan helpen om met die onzekerheden om te gaan. “Iedereen heeft een coach nodig. Je hebt soms iemand nodig die tegen je zegt: je kunt het wel! Ook wanneer je je eigen loopbaan niet meer kunt bepalen kun je daar de hulp van een coach bij vragen. De president heeft toch ook een coach? Alle CEO’s hebben een coach. Waarom zou jij die dan niet mogen raadplegen?”
Gedurende haar loopbaan heeft Chantal vanuit de horeca- maar ook de bankwereld een groot netwerk opgebouwd. “Daar waar je mensen ontmoet, waar je uit je comfortzone komt, daar gebeuren dingen.” Vooral bij de Rabobank was een groot en actief netwerk erg belangrijk. “De Rabobank is een fantastische organisatie die ook erg maatschappelijk betrokken is. Dat heeft mij mede wel gevormd tot wie ik nu ben. Maar toen in 2016 de zoveelste fusie en reorganisatie kwam dacht ik, wil ik dit nog wel? Ik heb dit 17 jaar gedaan, wil ik wel 40 jaar bij hetzelfde bedrijf werken? Ik was er wel aan toe om mezelf opnieuw uit te vinden. Toen ben ik voor mezelf begonnen!”
Bij het aangaan van het zelfstandig ondernemerschap wilde Chantal wel de focus houden op die maatschappelijke betrokkenheid die ze bij haar vorige werkgever had meegekregen. Zo zet zij zich in voor Stichting Adoptiegraven Margraten en is ze bestuurslid bij Dress for Success. “Ik vind het belangrijk dat mensen economisch zelfstandig zijn en dat ook blijven. Bij Dress for Success help je mensen aan gratis sollicitatiekleding. De kleding wordt gratis verstrekt aan mensen die, bijvoorbeeld vanuit een UWV- of bijstandssituatie, een lange tijd geen werk hebben gehad om zo representatief voor de dag te komen. Maar zeker ook de aandacht, het luisterend oor van de vele vrijwilligers geeft de klanten een positief gevoel als ze naar buiten gaan. Ze zijn zekerder van zichzelf en stralen dat ook uit. Dat heeft vaak het gevolg dat ze de baan krijgen.”
“Wat mijn droom zou zijn? Dromen passen zich aan in de situatie waar je in zit. Toen ik 20 was had ik een heel andere droom als toen ik 30 was of nu ik 48 ben. Als ik nu ga kijken wat op dit moment mijn droom is, is het mijn kinderen een stukje wereldburgerschap meegeven. Mijn eigen kinderen, daar begint het mee, maar ook andere kinderen door het ontwikkelen van een educatieprogramma (gebaseerd op de methode van onderzoekend leren) over het belang van vrede en veiligheid.”
De loopbaantip van Chantal:
“Ik denk dat motivatie intrinsiek uit de mensen zelf moet komen. Het is niet meer van deze tijd om te denken: Ik heb mijn opleiding gehad dus ben klaar! Blijf jezelf ontwikkelen, blijf aansluiten bij wisselende netwerken, heb een sterke eigen wil en vooral: gas geven!”